بسم الله
دقت کردید وقتی یکی یه کاری میکنه که اعصاب ما رو خط خطی میکنه ، اگه معذرت خواهی کنه که هیچی ...چون ماها روح بخشش تو وجودمون هست یه لبخند میزنیم و همه چی تموم میشه ولی اگه معذرت خواهی نکنه تازه بدتر شروع کنه دست پیش بگیره پس نیفته و ازین حرفا ، اون وقته که ما هم شاکی میشیم و...
پس عذرخواهی چیز بدی نیست ...بعضی وقتا شاید نشونه ی بزرگواری و تواضع هم باشه ! در عوض عذر خواهی نکردن شاید نشونه ی غرور و خودبرتر بینی باشه...
حالا دقیقا رابطه ی ما باخداهم باید همینطور باشه ...یعنی یه کاری که نباید انجام میدادیم رو حالا انجام دادیم ، بزرگامون میگن باید زود جمش کنیم ...ینی هر گناهی انجام دادیم بهتره همون روز، همون موقع توبه کنیم، از خدا عذر خواهی کنیم و طلب بخشش و برای اینکه بیشترتر خودمون رو برای خدا عزیز کنیم یه عمل خوبم انجام بدیم که دیگه اون عمل بد محو شه...نه اینکه معذرت خواهی نکنیم تازه بدترم بشیم...
+چو هست فرصتی آماده کن جواب اینجا جواب را نتوان فکر کرد روز سوال (صائب)
حکمت 11 : اگر بر دشمنت دست یافتی ، بخشیدن او را شکرانه پیروزی قرار ده.
