بسم الله
وقتی از آخرین باری که رفتی قم و جمکران نزدیک یک سال میگذره و درست تو همون حال و هوای بارونی هستی که بهت خبر میدن آماده شو بریم زیارت ، دیگه نمیدونی چیکار باید بکنی...فقط لحظه شماری میکنی که برسی به آرامش حرم ( هرچند به بهونه ی اردوی علمی و کسب معرفت حضرت زهرایی باشه )
با دوستات قرار و مدارارو میذاری و وسایلت رو واسه چند روز جمع میکنی و با پدر مادرت خداحافظی میکنی و میری که بری و...نشستی تو نمازخونه ی جزیره که یهویی گوشی رفیقت زنگ میخوره و خبر میرسه که کنسل شد ...!
واااای یعنی چی ؟ ینی انقدر بی لیاقتم ؟ امام رضا که نطلبیدن خیلی وقته ، خانوم شما چرا نطلبیدی ؟ خانوم جان به قول شاعر: از ما به جز بدی ندیدی ببخشمان ... از دست ما چه ها که کشیدی ببخشمان
با خودمون میگیم قطعا حکمتی داشته و دعا میکنیم که ان شاالله به زودی طلبیده شیم ...خلاصه سوار مترو میشیم و برمیگردیم خونه که رفیق جان پیام میدن پایه اید بریم زیارت حضرت عبدالعظیم؟ و ما هم که زیارت خونمون کم شده سریع میگیم بله و ...
شرح ازینجا به بعد ماجرا سخته ! نمیدونم شاید حکمت کنسل شدن قم ،زیارت حرمیه که امید است برایت زیارت ارباب بنویسند ...
جای شما خالی انقدری چسبید بهمان این زیارت که قابل وصف نیست...فکر نکنید زیارت همین جا تمام شدها...
رفیق دیگرمان هوس زیارت قبور شهدا زد به سرش ...بازهم جایتان خالی ! از شهید آوینی و چمران گرفته تا شهید بهشتی و تهرانی مقدم و...رو زیارت کردیم
ینی تا حالا این همه بهشت زهرا و قطعه شهدا قسمت شده بود به کنار و این یک دفعه به کنار ...!
به قول دوست جان انقدر حس خوبی داشتیم که شدیم خسی در میقات !!!
آرامش زیارت حرم و بعدش هم قبور شهدا به حدی زیاده که هرچی ازش بنویسی بس نیست ...
+به قول رفیق جان از آن روزهایی بود که همیشه براش دعا میکردمو میکنم...خدایا شکرت
+التماس دعای شدید دارم مخصوصا بابت عمل به این سخن حضرت علی علیه السلام..
قسمتی از نامه 22 : خوشحالی تو از چیزی باشد که در آخرت برای تو مفید است و اندوه تو برای از دست دادن چیزی از آخرت باشد ، آنچه از دنیا به دست میاوری تو را خشنود نسازد و آنچه در دنیا از دست میدهی زاری کنان تاسف مخور ...
